Ototoksisite, çeşitli tedavi edici ajanlar ve kimyasal maddelerle (organik çözücüler, boğucu gazlar, böcek ilaçları, ağır metaller, çevresel kimyasallar) karşılaşma sonucu iç kulaktaki işitme ve denge organlarda oluşan hasarlanmadır. Ototoksisiteye neden olduğu bilinen ajanlar bazı antibiyotikler, kanser tedavisinde kullanılan bazı antineoplastikler, bazı idrar söktürücü ilaçlar, anti inflamatuar ilaçlar, aspirin, antimalaryal ilaçlar ve kulağa damlatılan bazı ototopik ilaçlardır.
Aminoglikozid grubu antibiyotikler, sisplatin, karboplatin, furosemid, aspirin bu gruba giren ilaçlardır.
Ototoksisitede en fazla görülen semptomlar; kulak çınlaması, işitme kaybı, baş dönmesi, kulakta dolgunluktur. Ototoksisite yaygınlığı ve derecesi, kişisel farklılıklar gösterebilir. Aynı tedaviyi, yüksek dozlarda alıp etkilenmeyen hastalar olduğu gibi düşük dozda alıp ağır hasar görenler de vardır. Bu kişisel farklılıklar, tedavinin ototoksik etkilerine genetik duyarlılık farkından kaynaklanır.
Tanı, hastanın geçmişine, semptomlarına ve test sonuçlarına dayanmaktadır. Yaş, eşlik eden tıbbi durumlar ve biliş düzeyleri gibi birçok değişken ototoksisitenin erken saptanmasını geciktirebilir. Etkili bir ototoksisite izleme programında takip ve tedavi basamakları
-Tedavi sırasında işitsel test sonuçlarının karşılaştırılması,
-İşitme değişikliklerinin erken tanılanması,
-Tedavide olası değişikliklere duyulan ihtiyaç,
-Tedavi değiştirilirse ototoksik kaynaklı işitme kaybının önlenmesi,
-Ototoksisitenin olumsuz etkisini en aza indirmek için işitsel rehabilitasyonu içerir.
