Konuşma yalnızca ses üretimiyle sınırlı değildir; solunum, fonasyon (ses oluşumu), rezonans, artikülasyon ve yutma işlevlerinin birbirine uyum içinde çalışması gerekir. Bazı bireylerde (özellikle serebral palsi, travmatik beyin hasarı, nöromüsküler hastalıklar) bu sistemler arasındaki entegrasyon bozulur.
Bu tür bireylerde konuşma sırasında nefes kontrolü yeterli değildir, cümleler arasında soluklanma artar, ses zayıf ya da sönük çıkabilir. Aynı anda yutkunma ve konuşma zorluğu yaşanabilir. Bazı vakalarda yemek yerken konuşmaya çalışıldığında aspirasyon riski artabilir.
Dil ve Konuşma Terapistinin Rolü: Bu bireylerin değerlendirmesi multidisipliner şekilde yapılmalıdır. Foniyatrist, fizyoterapist ve yutma terapisti ile birlikte çalışılır. Terapide nefes-konuşma koordinasyonu, ritmik soluk çalışmaları, güçlü ses üretimi, yutma ve konuşmanın zamanlaması gibi alanlara odaklanılır. Ağır vakalarda alternatif iletişim sistemleriyle destek verilir.
